Strój zamojski
Strój zamojski był powszechnie noszony do czasów I wojny światowej. W tamtym okresie Zamojszczyzna nie słynęła z dobrych warunków ekonomicznych. Biedni i średnio bogaci chłopi nosili odzież z naturalnych surowców, które były wówczas powszechnie dostępne. Tkaniny fabryczne początkowo były niedostępne. Zamożność mieszkańców odzwierciedlała się w ubiorze. Kobiety swój stan cywilny określały na podstawie nakrycia głowy. Mężatki miały prawo przywdziewać czepek oraz chustę. Panny chodziły z odkrytą głową. Koszula pełniła dwojakie funkcje.
Stanowiła jednocześnie bieliznę, jak i odzież wierzchnią. Koszule były bardzo długie i przeważnie nie miały żadnego zapięcia. Na koszulę nakładano gorset lub kaftan. Do tego kobiety obowiązkowo przywdziewały spódnice. Wśród męskich okryć głowy panowała duża różnorodność. Zazwyczaj wykonane były one z wełny. Bardzo popularne były kapelusze. Koszule były długie, przez co okrywały znaczą część spodni. Do szycia spodni stosowano zazwyczaj len.
Obowiązkowym elementem stroju był ozdobny pas.